39-letni ojciec dwójki dzieci myślał, że ból brzucha spowodowany jest „niezdrową kiełbasą” zjedzoną na grillu... ale to był rak jelita grubego – lekarze dawali mu „miesiące życia”

Pierwszy sygnał, że z Mattem Eamerem dzieje się coś niedobrego, pojawił się zaledwie kilka dni po rodzinnym grillu zorganizowanym z okazji drugich urodzin jego syna.

Wówczas 39-letni ojciec dwójki dzieci z Redhill w hrabstwie Surrey zbagatelizował nagły, „kłujący” ból żołądka, twierdząc, że przyczyną było zatrucie pokarmowe.

„Przez pierwszy tydzień lub dwa rozmawiałem z kolegami z pracy i pomyślałem, że ugotowałem podejrzaną kiełbasę” – powiedział.

Jednak jego ból szybko się nasilił. Po szybkiej wizycie na ostrym dyżurze został odesłany do domu z lekiem przeciwwymiotnym Buscopan, jednak nadal czuł się okropnie.

Jego 41-letnia żona Sarah, doula, zabrała go do szpitala East Surrey, gdzie badania wykazały „duży zator” w jelicie grubym.

Chirurdzy usunęli mu dwie trzecie jelita podczas operacji ratunkowej. „Kilka dni później potwierdzili, że to rak ” – powiedział Matt.

Diagnoza brzmiała: rak jelita grubego czwartego stopnia.

Choroba rozprzestrzeniła się już na wątrobę i wyściółkę jamy brzusznej, a dalsze badania wykazały rzadką mutację BRAF, która powoduje szybki wzrost guzów.

„Wciąż pamiętam głos tej osoby, kiedy zadzwoniła i powiedziała: «plan twojej diagnozy się zmienił… mówimy tu o miesiącach, a nie latach, jeśli chodzi o przetrwanie»” – wspominał Matt wydarzenia z września 2020 r.

W dniu jego 40. urodzin dowiedział się, że standardowa chemioterapia nie przyniosła rezultatu, a chirurdzy stwierdzili, że rak jest bardziej zaawansowany.

„To był bardzo dramatyczny, wręcz filmowy moment” – powiedział. „To była przełomowa zmiana. Powiedzieli: »Weszliśmy, zaszliśmy dalej, spróbujemy tych nowych leków«. Moja żona Sarah osunęła się na podłogę”.

Matt rozpoczął dwutygodniowe wlewy Cetuximabu w połączeniu z czterema tabletkami Encorafenibu przyjmowanymi codziennie. Są to nowe leki immunoterapeutyczne zatwierdzone zaledwie kilka miesięcy wcześniej.

Zaprojektowano je tak, aby można je było kupić „przez okres od trzech do sześciu miesięcy”, ale przyniosły one niesamowity efekt.

W ciągu sześciu miesięcy skany nie wykazały śladu raka. Pięć lat później nadal jest zdrowy i kontynuuje leczenie.

„Dotarcie do piątego etapu choroby to rzadkość” – powiedział. „Nie leżysz na łożu śmierci, ale jesteś zmuszony zastanowić się nad tym, jak spędzasz swój czas”.

W grudniu 2024 roku przeszedł 14-godzinną operację mającą na celu usunięcie tkanki nowotworowej z klatki piersiowej, a następnie chemioterapię HIPEC z zastosowaniem wysokiej temperatury.

Choroba rozprzestrzeniła się już na wątrobę i wyściółkę jamy brzusznej, a dalsze badania wykazały rzadką mutację BRAF, która powoduje szybki wzrost guzów.

Ponownie skany wykazały, że „wszystko jest jasne”. Matt, który prowadzi własną agencję projektową, nadal pracuje i wychowuje dwójkę dzieci.

„Prawda jest taka, że młodzi ludzie lepiej radzą sobie z leczeniem i żyją dłużej i lepiej, nawet jeśli to czwarte stadium” – powiedział.

Dodaje: „Rzeczywistość to te małe chwile z wiaderkiem i łopatką. Spędzam więcej czasu patrząc na twarze moich dzieci, zabierając je na przedstawienie albo pływając w morzu – one są bardziej intensywne”.

„Oznacza to, że Twoja zdolność do bycia tu i teraz oraz koncentrowania się na tym, co ważne, jest zwiększona”.

Aby uczcić piątą rocznicę diagnozy, Matt 7 września weźmie udział w charytatywnym rajdzie rowerowym Sir Chrisa Hoya w Glasgow, zbierając fundusze na rzecz organizacji Bowel Cancer UK.

„To ważne i pozytywne osiągnięcie” – powiedział.

Rak jelita grubego, znany również jako rak jelita grubego, jest jednym z najczęściej występujących nowotworów zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i w Stanach Zjednoczonych.

W Wielkiej Brytanii co roku diagnozę tę stawia się około 43 000 osobom, podczas gdy w USA liczba ta wynosi ponad 150 000.

Jest to trzeci najczęściej występujący nowotwór na świecie i druga najczęstsza przyczyna zgonów z powodu raka.

Wśród osób starszych zapadalność na tę chorobę spada dzięki lepszym badaniom przesiewowym i większej świadomości, jednak wśród osób młodszych wskaźniki gwałtownie rosną, co zadziwia lekarzy.

W Anglii liczba zachorowań wśród osób w wieku od 25 do 49 lat wzrosła o około 3,6 procent rocznie, co stanowi jeden z największych wzrostów w Europie, podczas gdy w Ameryce liczba zachorowań wśród osób poniżej 50. roku życia rosła o około 2,4 procent rocznie w ciągu ostatniej dekady.

Wyniki leczenia w dużej mierze zależą od tego, jak wcześnie choroba zostanie wykryta.

W Wielkiej Brytanii wskaźnik rocznego przeżycia wynosi około 97 procent, jeśli chorobę wykryto podczas badań przesiewowych, ale tylko 49 procent, jeśli chorobę wykryto podczas przyjęcia do szpitala w trybie nagłym, jak to było w przypadku Matta.

W USA pięcioletnie przeżycie wynosi 92 procent w pierwszym stadium, ale tylko 13 procent w czwartym stadium.

Większość osób z tak zaawansowaną diagnozą jak u Matta nie dożywa pięciu lat, co sprawia, że jego historia jest niezwykła.

Czynniki ryzyka obejmują historię rodzinną, choroby zapalne jelit, otyłość, alkohol, palenie oraz dietę ubogą w błonnik i bogatą w czerwone lub przetworzone mięso.

Naukowcy badają również rolę żywności wysoko przetworzonej, jednak dowody wciąż nie są jednoznaczne, a niektóre badania wskazują na toksyny bakterii jelitowych, takie jak kolibaktyna, występująca w zatruciach pokarmowych, jako możliwy czynnik wyzwalający wczesne przypadki zatrucia.

Programy badań przesiewowych pozostają kluczowe. W USA wytyczne zalecają obecnie badania od 45. roku życia, podczas gdy w Wielkiej Brytanii badania kału są obecnie oferowane od 56. roku życia, a programy pilotażowe obniżają ten wiek do 50. roku życia.

Do objawów, na które należy zwrócić uwagę, należą: trwałe zmiany w nawykach jelitowych, krew w stolcu, niewyjaśniona utrata masy ciała, ból brzucha lub wzdęcia oraz guzki w jamie brzusznej.

Lekarze podkreślają, że wczesne wykrycie choroby ratuje życie. Pacjenci zdiagnozowani w pierwszym stadium choroby mają kilkakrotnie większe szanse na długoterminowe przeżycie niż pacjenci w czwartym stadium.

Jak jednak pokazuje przypadek Matta, postęp w leczeniu — od nowych leków ukierunkowanych po skuteczniejsze zabiegi chirurgiczne — zaczyna zmieniać to, co jest możliwe, nawet w najpoważniejszych przypadkach.

Dla niego to doświadczenie zmieniło życie. „Rzeczywistość to nie delfiny z listy marzeń – to wiaderko i łopatka” – powiedział.